9 czerwca odbyło się pierwsze spotkanie w ramach projektu ClimateLeadership, organizowanego przez Centrum UNEP/GRID-Warszawa. Dyskusje pt. „Sami nie powstrzymamy katastrofy klimatycznej. Jak, z kim i dlaczego warto współpracować w procesie tworzenia partnerstw na rzecz klimatu?” prowadził profesor Bolesław Rok, współtwórca ClimateLeadership.
Uczestnicy spotkania zgodzili się, że należy współdziałać w dążeniu do osiągania określonego celu – w tym wypadku klimatycznego. Dzięki networkingowi, doświadczeniu oraz wymianie pomysłów i określeniu jasnego, czytelnego celu istnieje możliwość zbudowania realnego wpływu na bieżącą gospodarkę, legislację czy procesy w określonych branżach, a co za tym idzie również na przeciwdziałanie skutkom zmian klimatu.
W poszukiwaniu inspiracji
Długofalowym wzorcem do działania różnego rodzaju partnerstw powinny być inicjatywy, takie jak We Are Still In czy We Mean Business. Podmioty w nich uczestniczące deklarują, że rozumieją znaczenie osiągnięcia celów neutralności klimatycznej – i że go osiągną.
Deklarując termin i spodziewaną redukcję emisji można następnie dyskutować o środkach osiągnięcia tego celu, potencjalnych innych pozytywnych skutkach działań (ochrona różnorodności biologicznej, poprawa jakości życia, realizacja Celów Zrównoważonego Rozwoju), wymieniać się wiedzą i doświadczeniami w duchu otwartego laboratorium innowacji na linii firmy – eksperci.
Raporty, takie jak Emissions Gap Report od UNEP, potrafią wręcz pokazywać ich spodziewany efekt klimatyczny, związany z redukcjami emisji gazów cieplarnianych. W połączeniu ze wspomnianymi w trakcie dyskusji celami klimatycznymi, np. wyznaczanymi sobie przez samorządy, mogą stać się „masą krytyczną” realnych działań na rzecz klimatu, zwiększania ambicji na terenie Polski oraz budowania stabilnych podstaw wizerunku firmy, odpowiadającej na realne wyzwania cywilizacyjne m.in. poprzez zmianę modelu biznesowego.
W ten sposób biznes unika również pułapek, pojawiających się przy ogólnych hasłach związanych z miękkimi działaniami, nakierowanymi na zmianę nawyków konsumenckich, często oskarżanych o greenwashing.
Warto w tym miejscu wspomnieć, że już dziś mamy w Polsce 4 samorządy, które podjęły decyzję o neutralności klimatycznej. To Kraków (2030), Wielkopolska wschodnia i subregion wałbrzyski (2040) oraz Warszawa (2050). Z jednej strony pozwalają one myśleć biznesowi o wspieraniu samorządów i lokalnych społeczności w ich realizacji tego celu, z drugiej stanowić mogą inspirację dla przedsiębiorstw do przygotowania i przyjęcia strategii realizacji takiego samego celu.
Burza mózgów
Definicja zaproponowana przez prof. Bolesława Roka określa partnerstwo jako wspólną realizację danego przedsięwzięcia opartą na podziale zadań i ryzyka pomiędzy uczestniczącymi podmiotami. To bardziej zaawansowana forma współpracy, w której uczestniczące podmioty zdają sobie sprawę ze swojej współzależności.
Uczestnicy debaty zwrócili uwagę m.in. na:
- Konieczne zaangażowanie wszystkich członków inicjatywy, którzy powinni rozumieć swoją rolę oraz strukturę projektu, w którym biorą udział. Istnieje ryzyko małej aktywności niektórych uczestników, którzy będą próbować budować swój wizerunek promując się jako partner pewnego wydarzenia, jak podkreślała jedna z ekspertek Programu, Anna Desogus.
- Przemyślenie idei „zwijania” i rozwijania określonych obszarów biznesu (i nie tylko). Można na tym etapie rozwijać np. politykę publiczną, opiekę zdrowotną, a zwijać np. wykorzystanie paliw kopalnych, konsumpcję materialną, co słusznie zauważył Dawid Szwed.
- Myślenie nie w kategoriach marketingu, a o realnym wpływie na otoczenie. Warto wywoływać burze mózgów i wypracować obszary, w których można uzyskać najwięcej korzyści dla klimatu.
- Uwzględnianie przez tego typu inicjatywy zarówno aspektów środowiskowych, ekonomicznych, jak i społecznych. Nie da się budować zrównoważonego rozwoju bez kompleksowego myślenia o wszystkich trzech obszarach.
- W partnerstwach powinno uczestniczyć jak najwięcej zainteresowanych podmiotów, nie tylko biznes, ale również samorządy czy organizacje.
- Wyzwaniem w partnerstwach jest polaryzacja społeczna, różnica perspektyw oraz języka, jakim się posługujemy. Inna jest perspektywa ekspercka, biznesowa. Kluczową rolę odgrywa praca z otwartością i zrozumieniem wszystkich perspektyw. Często chcemy iść w tym samym kierunku, ale w różny sposób i w różnym tempie.
Wśród przedstawionych konkretnych pomysłów na inicjatywy pojawiły się:
-
- Opracowanie niekomercyjnego webinarium, które zainspirowałoby biznes, aby w rocznych planach audytów na 2022r. włączyć aspekty dotyczące kwestii środowiskowych i zmian klimatu,
- Stworzenie partnerstwa na rzecz opakowań i ich przetwórstwa,
- Utworzenie organizacji mającej na celu uporządkowanie i zebranie dobrych praktyk, rozwiązań, dostępnych funduszy, czy opracowania wyjazdów studyjnych i paneli obywatelskich w ramach samorządów w kraju, jak i na szczeblu europejskim.
Kolejne spotkania
Już wkrótce kolejne spotkania crowdsourcingowe w ramach ClimateLeadership, na które zapraszamy społeczność Programu:
16.06 – Strategia zmiany powinna być oparta na rzetelnych danych. Dlaczego musimy mierzyć ślad węglowy i jak te wyniki odnieść do celów klimatycznych?
23.06 – Ograniczenie zużycia surowców to podstawa. Co, jak i kiedy można ograniczyć i czy klienci to zaakceptują?
30.06 – Bioróżnorodność jest niezbędna do przetrwania ludzi, firm, planety. Jak można wykorzystać kompensacje przyrodnicze i czy one w ogóle mają sens z punktu widzenia biznesowego?