Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej kwestionuje niezależność niemieckiej prokuratury

Od 2002 roku kraje Unii Europejskiej wydają sobie nawzajem przestępców poszukiwanych Europejskim Nakazem Aresztowania. Jednak w najnowszym wyroku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) zakwestionował stosowanie tej praktyki w Niemczech.

TSUE zakazał niemieckim prokuratorom wystawiania europejskiego nakazu aresztowania. Powodem jest to, że niemieckie prokuratury nie zapewniają wystarczającej gwarancji niezależności od władzy wykonawczej w celu wydania europejskiego nakazu aresztowania.

Dwóch obywateli litewskich i obywatel rumuński sprzeciwili się przed sądami irlandzkimi wykonaniu europejskich nakazów aresztowania wydanych przez prokuratury niemieckie i prokuratora generalnego Litwy.

Obywatelom tym zarzuca się czyny zakwalifikowane jako zabójstwo i ciężkie uszkodzenie ciała, kradzież z bronią w ręku oraz kradzież zorganizowana lub kradzież z bronią w ręku.

Trzy osoby, o których mowa, podniosły, że prokuratury niemieckie oraz prokurator generalny Litwy nie są organami właściwymi do wydania europejskiego nakazu aresztowania, ponieważ nie są „organami sądowymi” w rozumieniu decyzji ramowej w sprawie Europejskiego Nakazu Aresztowania.

Irlandzki Sąd Najwyższy oraz Wysoki Trybunał zwróciły się więc w tym kontekście do Trybunału Sprawiedliwości o dokonanie wykładni decyzji ramowej.

W dzisiejszym wyroku TSUE przyznał im rację jeśli chodzi o prokuratury niemieckie.

„W ogłoszonych dzisiaj wyrokach Trybunał orzekł, że pojęcie „wydającego nakaz organu sądowego” w rozumieniu decyzji ramowej nie obejmuje prokuratur państwa członkowskiego, takich jak prokuratury w Niemczech, które są narażone na ryzyko podlegania, bezpośrednio lub pośrednio, indywidualnym poleceniom lub instrukcjom ze strony organu władzy wykonawczej, takiego jak minister sprawiedliwości, w ramach podejmowania decyzji w sprawie wydania europejskiego nakazu aresztowania,” podał TSUE.

Natomiast jeśli chodzi o Litwę, TSUE zdecydował, że prokurator Litwy, mimo, że „pod względem strukturalnym jest niezależny od władzy sądowniczej, jest on właściwy w zakresie prowadzenia postępowania karnego i którego status w tym państwie członkowskim zapewnia mu gwarancję niezależności od władzy wykonawczej w ramach wydawania europejskiego nakazu aresztowania.”