Kwiecień był już jedenastym z kolei miesiącem, w którym średnia globalna temperatura sięgnęła rekordu, podaje Copernicus Climate Change Service. Jak zaznacza, wzrost wilgotności w niektórych, zazwyczaj suchych rejonach świata, prowadził do powodzi.
Średnia globalna temperatura w marcu 2024 roku wyniosła 15,03°C, podaje Copernicus Climate Change Service (C3S). To o 0,67°C powyżej średniej z lat 1991-2020 a także o 0,14°C powyżej poprzedniego rekordu z kwietnia 2016 roku.
– Miesiąc ten był o 1,58°C cieplejszy od szacunkowej średniej marcowej z lat 1850-1900, czyli wyznaczonego przedindustrialnego okresu referencyjnego – podaje też instytucja.
Średnia globalna temperatura z ostatnich dwunastu miesięcy – od maja 2023 r. do kwietnia 2024 r. – jest także najwyższa w historii. Wynosi ona 0,73°C powyżej średniej z lat 1991-2020 i 1,61°C powyżej średniej przedindustrialnej z lat 1850-1900.
Dużo cieplej w Europie
W Europie średnia temperatura w kwietniu 2024 r. była o 1,49°C wyższa od średniej z lat 1991-2020 dla tego miesiąca. Kwiecień 2024 roku był więc drugim najcieplejszym kwietniem w historii kontynentu. Europa Środkowa i Wschodnia notowała największe anomalie temperatur.
– Poza Europą, temperatury najbardziej przewyższały średnią w północnej i północno-wschodniej części Ameryki Północnej, Grenlandii, wschodniej Azji, północno-zachodniej części Bliskiego Wschodu, części Ameryki Południowej i większości Afryki – wskazano także w komunikacie.
Czytaj także: Zasiewanie chmur. Czym jest kontrowersyjna praktyka sterowania pogodą?
Na niezwykle wysokim poziomie utrzymywały się także temperatury mórz. W okolicach kół podbiegunowych północnego i południowego wyniosły one 21,04°C. To najwyższa odnotowana wartość dla tego miesiąca, nieznacznie poniżej 21,07°C zanotowanych w marcu 2024 r.
– El Niño osiągnęło szczyt na początku roku, a temperatury powierzchni morza we wschodniej części tropikalnego Pacyfiku wracają obecnie do warunków neutralnych. Jednak podczas gdy wahania temperatury związane z naturalnymi cyklami, takimi jak El Niño, przychodzą i odchodzą, dodatkowa energia uwięziona w oceanie i atmosferze przez rosnące stężenie gazów cieplarnianych będzie nadal popychać globalną temperaturę w kierunku nowych rekordów – komentuje Carlo Buontempo, dyrektor Copernicusa.
Zróżnicowane opady
W kwietniu 2024 r. w przeważającej części północno-zachodniej, środkowej i północno-wschodniej Europy było bardziej wilgotno niż przeciętnie.
Większość południowej Europy, w tym duże części wschodniej Hiszpanii, półwyspu włoskiego, zachodnich Bałkanów, Turcji, Ukrainy i południowej Rosji, a także Islandii, była z kolei bardziej sucha niż przeciętnie.
W czwartym miesiącu tego roku warunki były bardziej wilgotne niż przeciętnie w regionach środkowej, wschodniej i południowej Ameryki Północnej, w Azji Środkowej, krajach Zatoki Perskiej, najbardziej wysuniętej na wschód Azji, wschodniej Australii i południowej Brazylii; obfite opady deszczu często prowadziły tam do powodzi.
Bardziej suche niż przeciętnie warunki panowały w części północnego Meksyku, wokół Morza Kaspijskiego i na Płaskowyżu Tybetańskim. Większa część Australii również była bardziej sucha niż przeciętnie.
Czytaj także:
- Giganci naftowi mówią „tak” zobowiązaniom klimatycznym. Ale nie zamierzają się do nich stosować
- Upał, gwałtowne burze i zatrute powietrze. Zmiany klimatu zabijają w pracy
- Denga i malaria są już w Europie. To pokłosie zmian klimatu [MAPA]
- Bankowy greenwashing, czyli jak instytucje finansowe pozornie dbają o klimat