Sejm poparł większość poprawek Senatu do ustawy o przygotowaniu i realizacji odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie. Dają one m.in. Kancelarii Senatu realny wpływ na odbudowywane, na jej potrzeby, budynki.
Ustawa zakłada odtworzenie historycznych budynków w ciągu dziesięciu lat.
Sejm zgodził się, aby w skład Rady Odbudowy wchodził również przedstawiciel marszałka Senatu (tak jak przedstawiciel marszałka Sejmu), a także by projekt architektoniczno-budowlany budynku na potrzeby Senatu został uprzednio uzgodniony z Kancelarią Senatu. Akceptację zyskały też poprawki, wskazujące wprost stronę postępowania inwestycyjnego (jest nią spółka celowa) i organ właściwy w sprawie (wojewoda mazowiecki), a także poprawki redakcyjne i doprecyzowujące.
Posłowie odrzucili natomiast propozycje, zakładające wzmocnienie roli prezydenta m. st. Warszawy w procesie realizacji tej inwestycji.
Ustawa zakłada powołanie Rady Odbudowy, w skład której oprócz przedstawiciela marszałka Senatu (1 osoba) wchodzić będzie przedstawiciel marszałka Sejmu (1 osoba), prezydenta RP (1 osoba), prezesa Rady Ministrów (1 osoba), ministra właściwego do spraw dziedzictwa narodowego (2 osoby), ministra obrony narodowej (1 osoba), prezydenta m. st. Warszawy (1 osoba), Generalnego Konserwatora Zabytków (1 osoba), Rady m.st. Warszawy (1 osoba).
Do zadań Rady należeć ma opiniowanie wniosku o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej w Warszawie, opiniowanie projektu budowlanego, a także wyrażanie opinii w innych sprawach dotyczących inwestycji w zakresie odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej. Rada ma wydawać opinie w terminie 30 dni od dnia przekazania jej stosowanych dokumentów.
Projekt ustawy został skierowany do Sejmu przez prezydenta RP. Celem regulacji jest przywrócenie poza Pałacem Saskim, także gmachów stanowiących przed II wojną światową zachodnią pierzeję placu Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie oraz północną pierzeję Placu Stanisława Małachowskiego w Warszawie, tj. gmachu Pałacu Brühla (Ossolińskich, Sandomierskiego) oraz trzech kamienic – dawnych nieruchomości warszawskich przy ulicy Królewskiej 6 (tzw. kamienicy Ludwika Malhome’a), Królewskiej 8 oraz Królewskiej 10/12 (tzw. kamienicy Lesslów lub Strasburgera).
Odbudowane budynki mają być przeznaczone na potrzeby Kancelarii Senatu, na urząd wojewódzki i na cele kulturalne i edukacyjne. Koszt przedsięwzięcia, którego celem jest odbudowa Pałacu Saskiego, Pałacu Bruhla oraz trzech kamienic przy ul. Królewskiej szacowany jest na blisko 2,45 mld zł w ciągu dziesięciu lat. Środki na ten cel mają pochodzić z budżetu państwa.
Inwestorem w przedsięwzięciu związanym z odbudową Pałacu Saskiego, Pałacu Bruhla oraz trzech kamienic przy ul. Królewskiej w Warszawie będzie Skarb Państwa, który w celu przygotowania i realizacji inwestycji utworzy spółkę celową. Oświadczenie woli o utworzeniu spółki celowej i objęciu w niej udziałów złoży w imieniu Skarb Państwa minister właściwy do spraw kultury i dziedzictwa narodowego. Zarząd spółki ma składać się maksymalnie z trzech osób, a rada nadzorcza – z sześciu.