Płaca minimalna może w 2024 roku niemal dorównać przeciętnemu wynagrodzeniu w niektórych regionach i branżach w Polsce. Nie byłoby jednak łatwo dopasować ją do lokalnych warunków, pisze „Rzeczpospolita”.
Jak podaje dziennik, przeciętne wynagrodzenie w maju w przedsiębiorstwach zatrudniających co najmniej 10 osób wyniosło prawie 7,2 tys. zł brutto. Są to dane ogólnokrajowe, jednak w zależności od regionu rzeczywiste płace bardzo się różnią. Podobnie wygląda sytuacja rozpiętości średnich wynagrodzeń pomiędzy branżami.
Czytaj także: Podwyżki stop. Większość firm deklaruje, że w najbliższym czasie wzrostu płac nie będzie
Business Centre Club czy Związek Przedsiębiorstw i Pracodawców opowiadają się za zróżnicowaniem regionalnym i sektorowym płac minimalnych. Za takim rozwiązaniem przemawiają planowane przez rząd podwyżki płacy minimalnej w przyszłym roku – do 4300 zł brutto.
Ponadto wspiera je dyrektywa UE w sprawie płacy minimalnej. Do tego możliwość ustalenia niższego minimalnego wynagrodzenia byłaby szansą dla lokalnych firm, które chwilowo mają problemy, czytamy w „Rzeczpospolitej”.
Dziennik przeprowadził sondę, z której wynika, że 49 proc. ekonomistów opowiada się za zróżnicowaniem płacy minimalnej. Przeciw jest 40 proc. Ci drudzy ostrzegają, że wprowadzenie takiego rozwiązania w praktyce byłoby bardzo trudne. Nie popiera go większość ekspertów specjalizujących się w badaniach rynku pracy. Prof. Andrzej Rzońca z SGH zwraca uwagę, że na poziomie województw płace są bardzo różne. Prof. Aleksandra Majchrowska z Uniwersytetu Łódzkiego dodaje, że różnicowanie płacy minimalnej na poziomie mniejszych jednostek administracyjnych byłoby bardzo skomplikowane.
300Sekund od września w nowej odsłonie. Zapisz się już dziś na nasz codzienny newsletter.
Z kolei prof. Marian Gorynia z Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, prezes Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego zauważa, że ustalenie różnych płac pogłębiłoby dysproporcje między regionami poprzez napływ pracowników z miejsc biedniejszych do bogatszych. Kolejnym niebezpieczeństwem jest arbitraż i zatrudnianie przez firmy ogólnopolskie pracowników w regionach z niższą płacą.
W teorii lepiej byłoby zróżnicować płace między branżami, lecz i to nie wydaje się być możliwe uważa prof. Joanna Tyrowicz z Uniwersytetu Warszawskiego i think tanku GRAPE. – Do tego potrzeba negocjacji płacowych na poziomie branżowym, a u nas nie ma ich nawet na poziomie zakładów pracy – zauważa.