Morska energetyka wiatrowa jest na inwestycyjnej fali. Wody Wielkiej Brytanii, Morze Północne oraz skandynawska część Bałtyku zaczynają być dojrzałymi rynkami, dlatego inwestorzy coraz częściej zerkają na bałtyckie kraje nowej Unii.
Inwestycje w energetyce są jednak zawsze wynikiem woli politycznej do rozwoju danego źródła energii, a w Unii Europejskiej są sprawą ponadpaństwową.
W przypadku wiatraków na morzu ze względu na koszty, specyfikę technologiczną i terytorialną konieczne jest ujednolicenie strategii.
O tym, co jest kluczowe, aby dać bałtyckim elektrowniom wiatru w żagle rozmawiano podczas internetowego spotkania brukselskiego zrzeszenia branżowego WindEurope.
Gospodarzem debaty był Mattia Cecchinato – analityk ds. offshore’u w WindEurope, a dyskutowali: Camilla Holbech – CEO Wind Denmark, Timo Tatar – zastępca sekretarza generalnego ds. energii w estońskim Ministerstwie Gospodarki i Komunikacji oraz Monika Morawiecka – CEO PGE Baltica.
Rozmówcy określili cztery obszary, które są decydujące dla offshorowych wiatraków.
1. Powstawanie projektów hybrydowych, czyli inwestycji podłączonych do więcej niż jednego krajowego systemu energetycznego.
Zarówno Monika Morawiecka, jak i Camilla Holbech wspominały o tym, że na wodach przy wyspie Bornholm mogłyby powstać wiatraki zasilające sieci w Polsce jak i w Danii, a później być rozszerzone na Niemcy i Szwecję.
2. Konsultowanie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich z krajami sąsiedzkimi. „Potrzebujemy narzędzi, które pozwolą nam skutecznie rozwiązywać międzykrajowe konflikty, które na tym polu się pojawiają”, wskazał Timo Tatar.
„Często na tej niwie pojawia się konflikt między rozwojem OZE a ochroną środowiska naturalnego. Te dwa priorytety nie powinny ze sobą konkurować i potrzebny jest mechanizm, który wskaże krajom UE jak sobie w takich sytuacjach radzić”, stwierdził.
3. Rozwój infrastruktury sieci przesyłowych. „Nigdy nie możemy zapomnieć o inwestycjach w sieci. Musimy integrować przesył z morza z infrastrukturą na lądzie”, mówiła Holbech. „Musimy myśleć ponad granicami, zastosować ‚think big’, działać interdyscyplinarnie”, dodała.
4. Skoordynowanie łańcucha dostaw. Zarówno Timo Tatar jak i Monika Morawiecka wskazali, że warto, aby łańcuch dostaw był dostępny wewnątrz Europy, a także żeby inwestycje były dostosowane do możliwości wytwórczych tych zakładów.
Nie trzeba podkreślać, że aby w regionie krajów bałtyckich nowej Unii cokolwiek się powiodło, potrzebne są fundusze. W tej kwestii Monika Morawiecka podniosła wyjątkowość Polski jako kraju inwestującego w kapitałochłonną infrastrukturę energetyczną.
„My w Polsce jesteśmy o tyle specyficzni, że nie tylko zmagamy się z inwestowaniem w drogą infrastrukturę morskiej energetyki wiatrowej, ale dodatkowo jesteśmy obciążeni energetyką i górnictwem węglowym, których wygaszenie wygeneruje również ogromne koszty. Dla Polski to właśnie finansowanie będzie najtrudniejszym aspektem przy projektach offshorowych”, mówiła Monika Morawiecka.
Artykuł powstał w ramach Tygodnika Klimatycznego 300KLIMAT. Na nasz nowy cotygodniowy newsletter, któremu partneruje IMPACT, możesz zapisać się tutaj.
>>> Polecamy także: Raport: Polska będzie jednym z najszybciej rozwijających się rynków morskich farm wiatrowych w Europie