Mistrzostwa Europy w piłce nożnej Euro 2024 to wielkie święto sportowego artyzmu. Ale to również szansa dla reprezentacji narodowych, aby pokazać znaczenie przywództwa i pracy zespołowej w dążeniu do sukcesu.
Pojęcia takie jak zaufanie, harmonia i wzmocnienie pozycji będą odmieniane przez wszystkie przypadki. Będą padać gole, drużyny będą wygrywać i przegrywać mecze, a my przedstawiamy pięć teorii budowania zespołu, które mogą okazać się drogą do ostatecznego sukcesu.
1. Gwiazdy
Jedną z ugruntowanych teorii dotyczących pracy zespołowej (z 1920 roku) jest „efekt Köhlera”, który opisuje tendencję członków zespołu do osiągania wyników na średnim poziomie grupy. Oznacza to, że uczestnicy o niższych predyspozycjach są zmotywowani, by je poprawiać – ale także, że ci o wysokich umiejętnościach mogą w końcu obniżyć loty.
Aby przeciwdziałać temu efektowi, kluczowe jest utrzymanie standardów, a odpowiedzialność za to często spada na największe gwiazdy. Zawodnicy tacy jak Cristiano Ronaldo (Portugalia), Kevin De Bruyne (Belgia), Kylian Mbappé (Francja) i Harry Kane (Anglia) nie powinni dostosowywać się do przeciętnego poziomu drużyny, ale motywować swoich kolegów z zespołu do przekraczania swoich ograniczeń.
Bądź na bieżąco z najważniejszymi informacjami subskrybując nasz codzienny newsletter 300Sekund! Obserwuj nas również w Wiadomościach Google.
Wielkie sławy powinny nie tylko skupiać się na własnych występach, ale także być mentorami dla swoich mniej doświadczonych kolegów z drużyny, zwłaszcza gdy sytuacja zaczyna robić się trudna.
2. Wspieranie graczy
Inną koncepcją, na którą należy zwrócić uwagę, jest „efekt Ringelmanna”, który został oparty na eksperymencie przeciągania liny z 1927 roku. Wykazał on, że dodanie większej liczby uczestników do zespołu skutkowało spadkiem poziomu indywidualnego zaangażowania ze względu na zmniejszoną odpowiedzialność i rozpoznawalność.
Czytaj także: Sztuczna inteligencja zmienia globalną strukturę władzy. Czy Europa zostaje w tyle?
Jest to potencjalne ryzyko dla drużyn piłkarskich, w których gracze są czasami oskarżani o „chowanie się” – lub przechodzenie „obok” meczów. Zamiast tego trenerzy powinni starać się wzmocnić pozycję swoich zawodników i wpajać im silne poczucie odpowiedzialności.
Wydaje się, że niektórzy trenerzy chcą przyznawać swoim zawodnikom większą rolę w decydowaniu o tym, jak podchodzić do meczów i treningów.
– Lubię, gdy na zawodnikach spoczywa odpowiedzialność – by myśleli o tym, czego od nich wymagamy; by mieli swoje zdanie na temat sposobu, w jaki wyznaczamy im role na boisku i tego, o co prosimy ich podczas treningów.
Celem jest tutaj rozwijanie umiejętności przywódczych graczy, tak aby przejmowali odpowiedzialność za własne decyzje i rozwój osobisty – tłumaczy menedżer reprezentacji Anglii, Gareth Southgate
3. Zaufanie
Badania wykazały, że zaufanie jest kluczowym elementem wydajności zespołu. Kiedy lider drużyny i inni jej członkowie wierzą wzajemnie w swoje umiejętności i predyspozycje, zwiększa to zaufanie i współpracę, a także wydajność całego kolektywu.
W świecie futbolu Ronaldo i Mbappé wyróżniają się indywidualnie i bezgranicznie wierzą we własne umiejętności. Warto jednak zauważyć, że osiągnęli sukces w drużynie narodowej dopiero wtedy, gdy zaczęli ufać innym graczom, takim jak Portugalczyk Eder, którego trafienie rozstrzygnęło o wyniku finału Euro 2016, i Olivier Giroud, który strzelił kilka kluczowych bramek dla Francji.
Gdy trenerzy i najlepsi zawodnicy ufają swoim kolegom z drużyny, wzrasta ich pewność siebie, a oni odwzajemniają to zaufanie zwiększonym zaangażowaniem i motywacją.
4. Wartości
Jedna z popularnych teorii zarządzania twierdzi, że decyzje i zachowania liderów powinny opierać się na ich osobistych wartościach w celu stworzenia wspierającej i motywującej kultury zespołu. Adaptacja tego podejścia przed Euro 2020 wyszła od trenera Danii, Kaspera Hjulmanda, który przeprowadził długie rozmowy z około 30 osobami z różnych środowisk, w tym politykami, biznesmenami, artystami i sportowcami. Hjulmand powiedział, że chciał lepiej zrozumieć wartości duńskiego społeczeństwa, takie jak różnorodność, tolerancja i wzajemny szacunek.
„Wszystko zaczyna się od tego, kim jesteśmy” – to był punkt wyjścia Hjulmanda, gdy został trenerem Danii. Takie podejście pomogło mu stworzyć filozofię piłki nożnej, która była szczególnie pomocna podczas ostatniego Euro, kiedy jeden z jego kluczowych graczy, Christian Eriksen, dostał ataku serca na boisku. Poleganie na wspólnych wartościach i wzajemnym wsparciu z pewnością pomogło drużynie poradzić sobie z tym szokującym doświadczeniem, a potem dotrzeć do półfinału.
5. Wrogowie i konflikty
Innym mechanizmem budowania zespołu jest sytuacja, w której członkowie grupy jednoczą się przeciwko wspólnemu wrogowi. W przypadku międzynarodowej piłki nożnej mogą to być krytyczni eksperci lub niekończące się dyskusje w mediach społecznościowych na temat wyboru zawodników i taktyki. Badania sugerują, że czasami krytyka może być elementem jednoczącym, ponieważ członkowie zespołu tworzą silniejsze więzi w reakcji na płynący z zewnątrz hejt.
Jednak nawet najsilniejsze więzi mogą pęknąć pod ogromną presją. Słabo funkcjonujące zespoły często cierpią z powodu konfliktów osobistych, które mogą prowadzić do nieporozumień i wytworzenia toksycznej kultury.
Trenerzy na Euro 2024 będą ciężko pracować, aby stworzyć dobrą atmosferę w swoich drużynach, a następnie utrzymać ją, gdy oczekiwania wzrosną. Jednak dla większości drużyn i ich kibiców impreza ostatecznie zakończy się większym lub mniejszym rozczarowaniem.
I właśnie wtedy wyzwania związane z przywództwem i budowaniem zespołu staną się być może największe – gdy trenerzy i zawodnicy będą próbowali się podnieść i utrzymać poziom zaufania i motywacji, rozpoczynając długi proces kwalifikacji do kolejnego dużego międzynarodowego turnieju.
Tłumaczył: Tomasz Krzyżanowski
Tekst pochodzi z The Conversation i publikujemy go na zasadach otwartej licencji (Creative Commons license). Przeczytaj oryginalny artykuł.
Polecamy również inne teksty z The Conversation:
- Prawo do posiadania broni? Proszę bardzo, ale to kosztuje. Na przykład nowe podatki
- Zielony Ład może oznaczać koniec tanich lotów. A co z prywatnymi odrzutowcami?
- Przed wyborami do PE. Niemcy obniżają wiek wyborczy, skorzystać na tym może skrajna prawica
- Wielka Brytania wprowadza kontrole na granicach. Tak brexit może doprowadzić do podwyżek cen
- Dlaczego dzieci się śmieją? Nie zawsze dlatego, że są szczęśliwe
- Jak smakowało wino starożytnych Rzymian? Znacznie lepiej niż wcześniej sądzono
- Nowy Jork wprowadza opłaty za wjazd do centrum. Tak chce usprawnić ruch drogowy
- Jak działa mózg jazzmana, czyli sekret kreatywności. To może być klucz do szczęścia
- TikTok jest chińskim agentem? Tak zacierają się granice między państwem i biznesem
- Miejskie kopalnie, czyli jak uwolnić potencjał naszych elektronicznych śmieci
- Nie tylko księżna Walii poprawia swoje zdjęcia. Eksperymentowanie z edycją ma dłuższą tradycję
- W poszukiwaniu straconego czasu, czyli jak natura może pomóc nam w odzyskaniu równowagi
- Stare choroby wracają. Głównie przez niechęć do szczepionek, ale to nie jedyny powód
- Zapach może dostarczyć wskazówek na temat stanu zdrowia. Tak diagnozowali już starożytni Grecy
- Pokolenie Z może nie potrzebować kredytów hipotecznych. Nieoczywiste skutki starzenia się społeczeństw
- Ciche pola. Oto badanie, które pokazuje, jak koktajl pestycydów niszczy kolonie trzmieli w Europie
- Kobiety bardziej narażone na chorobę Alzheimera. Cała nadzieja w jednym enzymie
- Gorączka denga. Jak tropikalna choroba rozprzestrzenia się w Europie