Gaz to ważny surowiec zużywany w energetyce i ciepłownictwie, a także przemyśle chemicznym i metalurgicznym. Jest on ponadto niezbędny w większości gospodarstw domowych, gdzie używa się go do ogrzewania oraz gotowania. Do przesyłu gazu ziemnego konieczna jest odpowiednia sieć przesyłowa powstająca na podstawie skrupulatnie opracowywanych projektów instalacji gazowych. Ich najważniejszymi elementami są m.in. gazociągi, które umożliwiają bezpieczne i kontrolowane dostarczanie paliwa do odbiorców. W zależności od parametrów pracy systemu wyróżnia się przyłącza gazu niskiego, średniego i podwyższonego ciśnienia. Każde z nich ma inne zastosowanie, budowę oraz wymagania techniczne, które należy uwzględnić już na etapie projektowania.
Czym jest Maksymalne Ciśnienie Robocze?
Przyłącze gazowe to odcinek sieci gazowej, który łączy gazociąg z armaturą odcinającą zainstalowaną poza budynkiem lub w jego wnętrzu. Służy do podłączenie urządzeń końcowych do systemu dystrybucyjnego. Najważniejszym parametrem technicznym na podstawie, którego klasyfikuje się zarówno gazociągi, jak i przyłącza jest Maksymalne Ciśnienie Robocze (MOP – Maximum Operating Pressure), które określa najwyższe ciśnienie przy jakim gazociąg może pracować w sposób ciągły i bezpieczny.
Sprawdź ofertę firmy wykonującej przyłącza gazowe na terenie Warszawy i okolic: https://serwisogrzewania24.pl/oferta/przylacza-gazowe/
Podstawą klasyfikacji sieci gazowych w Polsce jest Rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe. Przepisy te ustanawiają czterostopniową hierarchę opartą na wartości Maksymalnego Ciśnienia Roboczego. Trzy pierwsze są najważniejsze dla inwestorów i projektantów infrastruktury dystrybucyjnej. Różnice między przyłączem gazu niskiego, średniego i podwyższonego ciśnienia wpływają na rolę, jaką gazociąg pełni w sieci dystrybucyjnej, typ odbiorcy oraz wymaganą architekturę instalacji redukcyjnych.
Charakterystyka przyłącza niskiego ciśnienia
Przyłącza gazowe niskiego ciśnienia stanowią końcowy etap systemu dystrybucji gazu. Ich zadaniem jest bezpośrednie zasilanie zamontowanych kotłów gazowych i innych urządzeń w gospodarstwach domowych oraz niewielkich obiektach komercyjnych. Ciśnienie w tych instalacjach niemal odpowiada wartościom wymaganym przez odbiorniki, dlatego zazwyczaj nie wymaga znacznej redukcji. Gaz może być też wykorzystywany bezpośrednio w instalacjach wewnętrznych, jeśli MOP nie przekracza 5 kPa. Gazociągi niskiego ciśnienia mają najczęściej charakter lokalny, są zasilane ze stacji redukcyjnych obsługujących dany obszar i cechują się niewielkimi stratami przesyłowymi ze względu na krótkie odcinki sieci.
Charakterystyka przyłącza średniego ciśnienia
Sieci gazowe średniego ciśnienia stanowią podstawowy element infrastruktury dystrybucyjnej, umożliwiający efektywny przesył dużych ilości gazu na obszarach miejskich i podmiejskich. Przyłącza średniego ciśnienia (ŚC) są powszechnie stosowane w małych i średnich zakładach przemysłowych, większych kompleksach mieszkaniowych oraz na terenach handlowych. Ponieważ ciśnienie w tych sieciach jest zbyt wysokie do bezpośredniego wykorzystania, każdy odbiorca podłączony do sieci ŚC musi posiadać własną stację lub punkt redukcyjny, który obniża ciśnienie robocze (MOP) do poziomu niskiego ciśnienia (na przykład około 5 kPa) zanim gaz trafi do instalacji wewnętrznej.
Charakterystyka przyłącza podwyższonego średniego ciśnienia
Przyłącza Podwyższonego Średniego Ciśnienia wykorzystywane są do zasilania odbiorców o bardzo dużym zapotrzebowaniu na energię, takich jak zakłady przemysłu ciężkiego, elektrownie czy rozbudowane systemy kogeneracyjne. Pełnią również ważną rolę w systemie dystrybucyjnym gazu, bo umożliwiają przesył dużych ilości paliwa do głównych stacji redukcyjno-pomiarowych (SRP), które następnie rozdzielają gaz do sieci średniego (ŚC) i niskiego ciśnienia (NC).
Tego typu instalacje należą do najbardziej wymagających pod względem technicznym. Muszą spełniać rygorystyczne normy branżowe, takie jak PN-EN 15001, regulujące zasady projektowania i eksploatacji instalacji gazowych wysokiego i podwyższonego ciśnienia. Wymagają także zastosowania zaawansowanych systemów monitorowania parametrów pracy w szczególności ciśnienia i przepływu, które zapewniają bezpieczeństwo oraz niezawodność całego układu.
Jakie czynniki wpływają na wybór przyłącza gazowego wysokiego ciśnienia (PC) zamiast średniego ciśnienia?
Decyzja o zastosowaniu przyłącza gazu podwyższonego ciśnienia zamiast średniego podyktowana jest efektywnością energetyczną i ekonomią przesyłu. W myśl zasad inżynierii przepływów, wyższe ciśnienie pozwala przesyłać tę samą ilość gazu cieńszym rurociągiem albo znacząco zwiększyć przepływ przy niezmienionej średnicy przewodu. Dlatego dla dużych, scentralizowanych odbiorców lub w przypadku konieczności budowy długiego przyłącza, podwyższone ciśnienie pozwala na bardziej wydajny transfer energii.
Wybór przyłącza podwyższonego średniego ciśnienia jest uzasadniony ekonomicznie, gdy zapotrzebowanie jest wysokie i skumulowane (np. nowy park przemysłowy). Jednak zysk z efektywniejszego przesyłu zostanie zrównoważony przez wyższe koszty inwestycyjne związane z szerszą infrastrukturą towarzyszącą. Obejmują one konieczność zastosowania bardziej zaawansowanej i kosztownej stacji redukcyjnej (SRP) po stronie odbiorcy oraz znacząco większe wymogi w zakresie planowania przestrzennego.
Artykuł powstał przy współpracy z firmą Proserwis, która świadczy usługi związane z wykonania przyłącza gazowego.
