Boomersi, millenialsi, zetki. Które pokolenie ma największe szanse na sukces w biznesie?

Wiele wysiłku poświęca się próbom określenia cech osobowości, które odróżniają jednostki przedsiębiorcze od innych ludzi. Jednak samo posiadanie tych zalet niekoniecznie oznacza, że ktoś założy udany biznes. To, co naprawdę ma znaczenie, to sposób, w jaki te czynniki wpływają i kształtują intencje danej osoby.

Koncepcja potencjału przedsiębiorczego odnosi się do naturalnej zdolności danej osoby do dostrzegania szans i działania w oparciu o nie, tworzenia wartości poprzez zakładanie nowych firm i znajdowania innowacyjnych rozwiązań w obliczu niepewnej sytuacji.

Mówiąc bardziej ogólnie, ma to związek z indywidualną zdolnością do zmiany, wzrostu, rozwoju i adaptacji w kontekście niepewności i możliwości rynkowych. Potencjał przedsiębiorczości dotyczy bardziej prawdopodobieństwa odniesienia sukcesu wynikającego z czyjejś osobowości niż samej istoty biznesu.

Potencjał ten jest wynikiem złożonego, szerszego kontekstu, który obejmuje również umiejętności danej osoby, jej sytuację ekonomiczną i społeczną oraz zdolność do zarządzania ryzykiem związanym z tworzeniem i rozwijaniem nowego przedsięwzięcia.

Jednym z najbardziej interesujących aspektów potencjału przedsiębiorczości jest to, że różni się on znacznie w zależności od pokolenia, do którego należy dana osoba, ponieważ każda generacja podlega wpływom różnych kontekstów historycznych, gospodarczych i kulturowych, które wpływają na postawy wobec przedsiębiorczości.

Zespoły międzypokoleniowe

Pokolenie, do którego należy dana osoba, może również wpływać na jej środowisko pracy, zwłaszcza w zespołach międzypokoleniowych. Wiele badań wskazuje, że pracownicy wolą pracować z osobami w tym samym wieku, a różnorodność pokoleniowa może być źródłem napięć.

Czytaj także: Sztuczna inteligencja wbiega na boisko. AI na służbie w piłkarskiej Premier League

Inne prace naukowe sugerują jednak, że różnorodność pokoleniowa jest wysoko ceniona, zwłaszcza w gronach kierowniczych, i jest uważana za równie ważną, jak inne rodzaje różnorodności – religijna, płciowa, kulturowa, rasowa, etniczna itd.

Różnice pokoleniowe w zespołach roboczych mogą powodować napięcia w obszarach takich jak transfer wiedzy, oczekiwania i komunikacja między pracownikami. Dlatego międzypokoleniowe zespoły robocze muszą być odpowiednio zarządzane, aby osiągać jak najlepsze wyniki.

Boomersi w miejscu pracy

Pokolenie wyżu demograficznego – osoby urodzone w latach 1946-1964 – dorastało w epoce gospodarczej prosperity i zhierarchizowanych struktur, w związku z czym ceni sobie stabilność i bezpieczeństwo zatrudnienia.

Ponieważ wiele osób z pokolenia wyżu demograficznego jest obecnie w wieku emerytalnym, ich potencjał przedsiębiorczości nie był analizowany w takim stopniu, jak ich aktywność na rynku pracy. Badania wykazały, że członkowie tego pokolenia są zwykle odporni na stres, cenią ciężką pracę i lojalność oraz mają wysoki poziom pewności siebie i silną potrzebę sukcesu.

Pokolenie X, Y, Z: przedsiębiorcy i pracownicy

Przedstawiciele Pokolenia X – urodzeni między 1965 a 1980 rokiem – dorastali w czasach zmian gospodarczych i technologicznych, co czyni ich elastycznymi i otwartymi na innowacje. Uważa się, że mają pragmatyczne podejście do pracy i dobrze zarządzają zasobami. W kontekście przedsiębiorczości mają umiarkowany potencjał i cenią sobie zarówno bezpieczeństwo, jak i autonomię w ramach swojej kariery.

Pokolenie Y, znane również jako millenialsi, którzy urodzili się w latach 1981-1996, są dobrze obeznani z technologią cyfrową i pragną elastyczności oraz jasnej wizji celu w swojej pracy. Zwykle mają wysoki potencjał przedsiębiorczości ze względu na chęć zakwestionowania status quo, gotowość do podejmowania ryzyka i skłonność do zmian. Cenią sobie niezależność i są bardziej skłonni porzucić tradycyjną pracę, aby założyć własną firmę w poszukiwaniu większej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.

Przedstawiciele pokolenia Z, urodzeni od 1997 roku, dorastali w epoce cyfrowej, co daje im naturalne umiejętności w zakresie technologii i mediów społecznościowych. Jednak ich potencjał przedsiębiorczości może być niższy niż w przypadku poprzednich generacji.

Pokolenie Z: cyfrowi nomadzi ze słabymi umiejętnościami komunikacyjnymi

Ogólnie rzecz biorąc, pokolenie jest definiowane przez współczesne wydarzenia polityczne, społeczno-gospodarcze i kulturowe. W przypadku Generacji Z, wiele łączy ją z Pokoleniem Y w szerszym kontekście globalizacji, cyfryzacji oraz zmian społecznych i kulturowych. Jednak przedstawiciele Pokolenia Z – najnowszego wchodzącego na rynek pracy – mają stosunkowo niższe średnie wyniki w takich obszarach jak umiejętności komunikacyjne, pewność siebie, pragnienie sukcesu i dyscyplina wewnętrzna. Wszystko to przekłada się na niższy potencjał przedsiębiorczości.

Warto zauważyć, że ten brak pewności siebie i niechęć do podejmowania inicjatywy można wytłumaczyć niedojrzałością pokolenia Z, a ich słabe umiejętności komunikacyjne mogą być wynikiem tego, że są pierwszym pokoleniem cyfrowych nomadów. W miarę jak będą oni dojrzewać i zdobywać większe doświadczenie, cechy te prawdopodobnie będą ewoluować, a badacze powinni wziąć to pod uwagę.

Najbardziej przedsiębiorcze pokolenie

W oparciu o dostępne badania, millenialsi wydają się być pokoleniem o największym potencjale przedsiębiorczości. Jego przedstawiciele wykazują znaczną skłonność do podejmowania własnej działalności gospodarczej, są obeznani z nowymi technologiami i mają tendencję do zakładania firm w młodszym wieku niż poprzednie generacje.

Co więcej, mają też umiejętności przywódcze, koncentrację i ambicję, co w porównaniu z innymi pokoleniami sprawia, że są bardziej predysponowani do porzucenia stabilnej pracy na rzecz rozwijania własnego biznesu.

Tłumaczył: Tomasz Krzyżanowski

Tekst został wcześniej opublikowany w The Conversation i zamieszczono go tutaj na podstawie otwartej licencji (Creative Commons license). Przeczytaj oryginalny artykuł.

Polecamy również inne teksty z The Conversation: